Και ύστερα ήρθε το μνημόνιο....

Alexandra Tsitsinta, import, engraving, linocut on paper, 2011, 1,00 x 0,70 m

Ο υποτιθέμενος, μηχανισμός βοήθειας για την Ελλάδα που συγκροτήθηκε απο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την συγκατάθεση της κυβέρνησης οδήγησε τη χώρα στο πρώτο μνημόνιο (ή αλλιώς μνημόσυνο όπως πλέων υποστηρίζεται). Τα μέτρα που πάρθηκαν εκτός από πολύ σκληρά κρίθηκαν και αντισυνταγματικά, παρολαυτά η πλειοψηφία των βουλευτών ψήφισε υπέρ τους.

Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχάσουμε το τι είχε υπογραφεί στο πρώτο μνημόνιο και οδήγησε τους πολίτες στην ανεργία, τη μιζέρια, την φτώχεια, την ανοχή, την αυτοκαταστροφή και την οργή. Το παραθέτω λοιπόν, για να θυμηθούμε τα παλιά (για καλό και για κακό πάρτε και ένα υπογλώσσιο κοντά σας).

• Αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων με επίδομα 500 Ευρώ σε όλους όσους έχουν αποδοχές μέχρι 3.000 Ευρώ και πλήρης κατάργησή των δύο μισθών για μεγαλύτερες αποδοχές
• Αντικατάσταση 13ης και 14ης σύνταξης με επίδομα 800 Ευρώ για συντάξεις ως 2500 Ευρώ.
• Περαιτέρω περικοπή επιδομάτων 8% στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και 3% στους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ όπου δεν υπάρχουν επιδόματα.
• Αύξηση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από 21% σε 23%, του μεσαίου από 10% σε 11% (από 1η Ιουλίου 2010) και από 11% σε 13% (από 1η Ιανουαρίου 2011) και αντίστοιχα του χαμηλού στο 6,5% (από 1η Ιανουαρίου 2011).
• Αύξηση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά κατά 10%
• Αύξηση στις αντικειμενικές τιμές ακινήτων
• Πρόσθεση ενός επιπλέον 10% στους φόρους εισαγωγής επί της αξίας των περισσότερων εισαγόμενων αυτοκινήτων.
•  Αλλαγές στα εργασιακά με αύξηση του ορίου απολύσεων και μείωση του κατώτατου μισθού.
•  Αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στον δημόσιο τομέα στα 65 χρόνια έως το τέλος του 2013 με έναρξη το 2011. 

Η αντίδραση του κόσμου υπήρξε έντονη με μια πολυπληθή πανελλαδική απεργία. Οι εστεμμένοι Βουλευτές μας συνέχισαν όμως ακάθεκτοι με το κερί στα αφτιά και για ακόμη μια φορά προσπέρασαν τις φωνές του κόσμου που αντιδρούσε στα σκληρά μέτρα λιτότητας, και οδήγησαν τη χώρα στο χαμό της.

Νιώθοντας πλέων όλο αυτό το σφίξιμο στο στομάχι πως να μην νιώσεις προδομένος μέσα σε μια χώρα που σε χρησιμοποιεί προς όφελός της μετατρέποντας σε ως προϊόν έτοιμο προς κατανάλωση. Έτοιμο να φαγωθεί από τον κρατικό φορέα και τον εργοδότη για ένα κομμάτι ψωμί. Γιατί όλα αυτά τα μέτρα λιτότητας οδηγούν στην εξαθλίωση του ατόμου και στην εύκολη εκμετάλλευσή του. Πως λοιπόν να αντιδράσεις όταν σου κόβουν τη φωνή?

...και πάλι υπάρχει τρόπος...

Gallery 512, Ptolemaida, 2013

Αλεξάνδρα Τσιτσιντά

πηγή :http://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνική κρίση χρέους 2010 - 2013